16-10-2017 Tim Janssens

Wat moet de overheid veranderen aan de manier van aanbesteden? (1)

BBM legt elk nummer een prangende vraag voor aan een aantal autoriteiten uit de sector. Deze keer: wat moet de overheid veranderen aan de manier van aanbesteden?

Edward Sorgeloose

Voorzitter BVA

Zaakvoerder Edward Sorgeloose Architecture

Als de overheid een aanbesteding uitschrijft, moet ze beseffen dat ze de interesse van heel wat enthousiaste architecten wekt. Daarom is het cruciaal dat ze elke aanbesteding voorziet van een welomlijnde en goed onderbouwde projectdefinitie, zodat architecten kunnen evalueren of zij de geschikte partij zijn voor de bouwheer. Elke aanbesteding zou in twee fases moeten kunnen verlopen: een eerste fase waarbij de architecten op bondige wijze hun deskundigheid en visie kunnen communiceren en een tweede fase waarbij een selectie van maximaal vijf architectenbureaus een concreet projectvoorstel opmaakt op basis van een welomlijnde en bezoldigde studieopdracht. In de eerste fase kan het aanleveren van tientallen pagina’s administratieve documenten teruggebracht worden op een verklaring op eer voor de respectievelijke vragen van de bouwheer. Bovendien zou de overheid beter vragen naar de visie en methodologie van de architect in plaats van zich te baseren op gelijkaardige referentieprojecten. Hierdoor is het immers mogelijk om creatieve en vernieuwende oplossingen aan bod te laten komen.

 

 

Els Trio

Marketing Manager

Derbigum

De overheid lanceert tal van campagnes omtrent renoveren en het gebruik van duurzame producten. De ontwikkeling van duurzame producten kost echter geld, en dat uit zich in de prijs. De integratie van secundaire grondstoffen vergt investeringen in mensen en specifieke installaties. De continue opvolging om aan kwaliteits- en normeringscriteria te blijven voldoen, vraagt heel wat inspanningen. De markt staat jammer genoeg nog steeds wantrouwig tegenover deze nieuwe duurzame producten. De overheid zou een voortrekkersrol kunnen spelen door ze op te nemen in haar bestekken, zij het op een evenwaardige manier op basis van een ratingsysteem, en niet meer louter op basis van prijssetting. Voorts is het ook aangewezen dat de overheid het voorbeeld geeft bij beslissingen inzake renovaties van haar eigen patrimonium, meer bepaald via de keuze voor duurzame materialen. Het kan niet dat ze zelf achterblijft terwijl ze alle anderen aanzet tot duurzame en milieubewuste keuzes.

 

 

Bernard De Troch

Managing Engineer

CONIX RDBM Architects

In België wordt bij openbare aanbestedingen steeds de inschrijver met de laagste regelmatige offerte weerhouden. Dagelijks ondervinden alle actoren in de bouw hiervan de gevolgen: druk op de kwaliteit, discussies over meerprijzen, juridische zoektochten naar schuldigen, vergaderingen met experten, vertragingen op de werf … Waarom het contract niet gunnen voor de prijs van het tweede laagste bod aan de bieder met het laagste bod? In dat geval levert lager inschrijven geen voordeel op en leidt de aanbestedingsprocedure tot een prijszetting conform de correcte inherente waarde van het project. Zo kunnen alle partijen zich ten volle richten op het welslagen van het bouwtraject: ontwerpers kunnen hun creativiteit opnieuw enten op het architecturale ontwerp, de uitvoerder kan het gebouw volgens de gewenste standaarden realiseren en de bouwheer kan met zekerheid en vertrouwen de voltooiing van zijn project tegemoetzien. Als alle spelers maximaal tot hun recht kunnen komen, wordt de (bouw)wereld weer een stukje beter….

 

 

Hilde Masschelein

Gedelegeerd bestuurder

Bouwunie

Wanneer de overheid werken laat uitvoeren, is ze verplicht om ervoor te zorgen dat de werken op een correcte en kwalitatieve manier worden uitgevoerd, en dit voor een correcte prijs. Werken met aanbestedingen is nog altijd veruit de meeste gebruikte formule. Toch ligt ze deze dagen regelmatig onder vuur. Nochtans is werken met de formule van de aanbesteding niet per definitie een slechte keuze, al moet er wel voldaan worden aan een aantal randvoorwaarden. Zo moet er sprake zijn van duidelijke, volledige en niet voor interpretatie vatbare lastenboeken. Voorts moet men de nodige kwaliteitseisen opleggen aan de aannemers en hun onderaannemers. De recente beslissing om te eisen dat alle onderaannemers erkend moeten zijn, is een stap in de goede richting. En de besturen moeten natuurlijk ook een en ander opvolgen en controleren. Werken met de formule van de offerteaanvraag is een andere optie. Dit vraagt echter meer voorbereiding en is niet realistisch voor elke opdracht. Toch biedt het een aantal voordelen, zoals het feit dat er niet automatisch voor de goedkoopste indiener moet worden gekozen.


  Meer artikels: De hamvraag
NIEUWSBRIEF

Wil je op de hoogte blijven van het reilen en zeilen in de bouwsector?

  INSCHRIJVEN